Hoe jouw kindje geboren is kan alles te maken hebben met dat zij slecht slaapt, onrust laat zien of zoveel huilt. Niet iedereen is hier bekend mee en daar wil ik graag verandering in brengen. De geboorte is namelijk een ware levensgebeurtenis voor zowel jou als jouw kindje. Eigenlijk is de hele periode vanaf jouw kinderwens tot en met de eerste uren na de geboorte één groot cruciaal moment wat jouw baby vormt.
Behoefte-huilen
Iedereen weet dat baby’s communiceren door middel van huilen en lichaamstaal. Voor ons als ouders is het soms lastig te achterhalen waarom onze baby huilt. Vaak check je eerst of je gereageerd hebt op alle behoeften van je baby: honger, boertje, buikkramp, moe, ongemak (schone luier, warm, koud etc.). Soms blijft je baby ook dan nog huilen. Wat is er dan aan de hand?
Er zijn tal redenen voor een baby om te huilen. Er zijn echter twee vormen van huilen. Eén daarvan is behoefte – huilen. Bij behoefte – huilen huilt je baby omdat zij op dat moment, in het hier en nu, een behoefte heeft. Hierbij moet je denken aan de universele basisbehoeften van een baby, zoals nabijheid van moeder en vader, geborgenheid in de vorm van lichaamscontact, warmte, slaap, voeding, troost bij pijn, beweging en bescherming. Je baby heeft NU ergens last van. Als je de eerste signalen gemist hebt gaat je baby uiteindelijk huilen om haar behoefte kenbaar te maken. Begrijp jij eenmaal waarom je baby huilt en reageer jij daar meteen op? Dan zal het huilen vrij snel stoppen.
Herinnering-huilen
Naast het feit dat je baby huilt omdat zij ergens behoefte aan heeft, kan je baby ook huilen omdat zij eerder in zijn leven ervaringen heeft opgedaan, hieraan herinnert wordt en deze nog moet verwerken. Deze tweede vorm is herinnering-huilen. Die ervaringen zijn in het lijfje van je baby geïntegreerd en vinden hun oorsprong in het verleden. Je baby heeft ze opgedaan bij jou in de baarmoeder, tijdens of net na de geboorte. Dit was immers zijn allereerste kennismaking met de wereld. Iedere baby heeft haar eigen unieke herinneringen die zij vanuit zijn eigen perspectief heeft waargenomen en opgeslagen. Ze verwerkt deze dus ook op haar eigen manier. Net als wij dit doen.
“Ik heb iets meegemaakt en dat moet ik een plekje geven op mijn eigen manier.”
Als dit je baby dusdanig dwarszit, zij daardoor niet lekker in haar vel zit en dit wellicht belemmerend werkt voor haar verdere ontwikkeling dan zal zij dat aan jou laten zien en horen. Soms zijn er triggers in het dagelijks leven die je baby doen denken aan die ene ervaring die zij nog niet verwerkt heeft, waardoor je baby dus op dat moment en in die situatie opeens gaat huilen of in paniek raakt.
Pré – en perinatale ervaringen
Iedere baby heeft dus haar eigen unieke herinneringen. Wellicht is je baby nog heel klein, toch heeft zij al heel wat meegemaakt. Zo heeft zij zich tot een echte baby ontwikkeld in de baarmoeder. Ze is ter wereld gekomen via een vaginale geboorte of een keizersnede. Als je baby al een paar maanden oud is dan heeft ze wellicht al geleerd zich te draaien, op te trekken of hoe jij als ouder reageert als ze zich niet zo lekker voelt.
De buikperiode en geboorte zijn van grote invloed op jouw baby. Het is één van de eerste indrukken van het leven dat ze krijgt.
Je kunt je misschien wel voorstellen hoe het voor een baby moet voelen als één van zijn eerste kennismakingen met de wereld buiten de baarmoeder een langdurige geboorte is waarbij zij uiteindelijk met een spoedkeizersnede ter wereld komt, niet meteen bij mama op de borst wordt gelegd en de eerste minuten van zijn leven door grote vreemde koude handschoenhanden wordt vastgehouden.
Dat doet iets met een baby. Net als een hele soepele bevalling die razendsnel is gegaan.
‘Hoe was deze levenservaring voor jouw baby?’
Alles wat wij meemaken daar voelen wij iets bij en op basis daarvan maken bij een beslissing en dat wordt opgeslagen in ons celgeheugen. Bij jouw baby dus ook. Alles wat de moeder meemaakt en voelt, neemt de baby in de baarmoeder ook waar.
‘Welke emotie van mama heeft jouw baby het meest gevoeld?’
Het kleurt zijn beleving van de wereld.
‘Dit staat mij te wachten. Dit is hoe het leven is. Dit is wat mij te doen staat.’
Wat wij kunnen doen
Wij, als volwassenen, kunnen hier iets mee als we weten hoe deze hele periode ons gevormd heeft. Een baby kan hier nog niets mee, behalve jou als ouder duidelijk maken dat zij emotioneel of lichamelijk ongenoegen ervaart. Dit laatste kun je bij de huisarts of osteopaat laten onderzoeken. Dat eerste, het emotioneel ongenoegen, is voor ouders vaak lastiger te interpreteren.
Als baby- en opvoedcoach kan ik echt zeggen dat als je baby problemen heeft het met slapen (uiteraard is het logisch dat een baby nog niet doorslaap), veel onrust vertoont of veel en langdurig huilt er altijd iets aan de hand is. Punt.
Dit zijn puur signalen van je baby die jij op mag pikken en iets mee mag doen. Vergeet daarbij dus echt niet te kijken naar het emotionele welzijn van je baby door o.a. de periode van kinderwens tot en met de eerste uren na de geboorte eens onder de loep te nemen.
Van daaruit kun je zoveel helderheid scheppen voor zijn ‘gedrag’ om vervolgens te kijken:
‘Oke, en wat heeft mijn baby nu nodig en wat heb ik nu nodig als zijn moeder?’
Wil jij eens kijken wat deze periode voor jouw kind(je) heeft betekend of heb je het idee dat je vanuit dit verhaal je kind(je) anders wilt benaderen? Klik dan hier voor babycoaching of hier voor opvoedcoaching.