Ze zat vast met haar hoofd in de trui en raakte compleet in paniek!
‘Doe nou eens rustiggggg!’ ben je dan al snel geneigd om te zeggen.
Maarja, daar raakt ze natuurlijk alleen maar meer van in paniek… ????
Dat gebeurd bij jou waarschijnlijk ook als je helemaal in de stress zit als je kind er opeens vandoor gegaan is en je geen flauw idee hebt waar ze heen gegaan is. Je hebt geen zicht op wat er gaat gebeuren.
Blinde paniek!
(Om maar even een voorbeeld te noemen)
… en dat is wat Nahia voelt als ze vastzit met haar hoofd in een trui. Dat was een tijdje weg, omdat ik kleertjes afgestemd op haar kocht. Echter draagt ze nu de ‘oude’ truitjes van Lymée die haar prima passen, maar waarbij we de hals eigenlijk even wat wijder moeten maken voor haar. Gewoon een wat groter hoofdje dan zuslief.
Als dat dus nog niet gedaan is en ze blijft steken met haar hoofdje dan brengt dat een stressreactie met zich mee en dat is heel logisch als je haar verhaal kent. We kunnen zeggen wat we willen, maar wat zij nodig heeft zijn positieve en veilige associaties met wat ik noem ‘geboren worden’.
Klinkt wel een beetje gek hè? Geboren worden uit de trui, maar daar denk je anders over als je weet wat ze meemaakte bij de start van haar leven.
Nahia had vlak voor haar geboorte in het vruchtwater gepoept. Je kunt je voorstellen dat ze het dus niet meer zo naar haar zin had die laatste uurtjes in haar warme badje. Dat ze het flink benauwd heeft gehad en daardoor het eerste uur na de geboorte flink in paniek was. Ze schreeuwde het uit! De verbinding met haarzelf en met mij was weg, want ze was in shock. Een super onveilig gevoel voor zo’n klein meisje bovenop de overweldigende ervaring: geboren worden!
Dit zit in haar lijfje ingeprent als haar ervaring en dus verwachting met ‘een overgang’, ‘ergens doorheen moeten’, ‘uit iets komen’, ‘de start van iets nieuws’….
Het is een deel van haar verhaal dat gehoord en gezien mag worden om haar echt te begrijpen. ❤
Als die trui dus heel even blijft steken om haar hoofdje is dat superspannend voor haar. Ze krijgt dat allereerste gevoel terug en is in totale paniek. Het ligt diep in haar hersentjes opgeslagen en iedere keer weer wordt ze daarop getriggerd.
Logisch dus dat ze reageert zoals ze reageert!
Begrip, verbinding en een ontspannen en liefdevol benadering is dan alles wat ze op dat moment van ons nodig heeft om positieve ervaringen op te doen….
❤️
‘Of koop gewoon vesten voor haar!’ aldus vriendlief. ????
Best een strak plan eigenlijk!
Heb jij daar wel eens bij stil gestaan?
???? Ken jij het verhaal van jouw kind?
???? Voortgekomen uit deze periode, de eerste jaren of de hedendaagse situatie?
???? Ken jij de reden waarom hij/zij nu reageert of iets ervaart op een specifieke manier?
???? Waar jij wellicht nog geen begrip voor hebt op dit moment of geen raad mee weet?
Mail naar kim@vidababy.nl en we bespreken jouw wensen hierin. Wie weet ben ik wel jouw match om hier achter te komen.
Met alle liefde! ❤
Dat alle kindjes zich begrepen mogen voelen.